افسر مهاجرت اطلاعات خود را از کجا می آورد

افسران مهاجرتی در مورد ویزاهای موقت (غیرمهاجرتی) یا ویزاهای مهاجرتی، اظهار نظر می‌کنند. معمولاً افسران مهاجرتی کانادا اطلاعات زیادی در مورد شیوه زندگی و نوع یا سبک مدارک شغلی، ملکی و مالی متقاضیان در کشورهای مبدأ دارند، بنابراین پیچ‌وخم‌های مدارک را به خوبی تشخیص و در عین حال مدارک غیرمتعارف و خارج از روال را تشخیص و مورد بازبینی و دقت مضاعف قرار می‌دهند.
به طور معمول افسران مهاجرتی اطلاعات مربوط به درخواست‌های ویزای توریستی را در مرحله اول از طریق جواب‌های داده شده در فرم‌های فردی و خانوادگی به دست می‌آورند.
بنابراین لازم است که در جواب‌هایی که در این فرم‌ها می‌دهید دقت کافی به‌عمل آورید. ممکن است شما در تکمیل فرم‌ها به برخی سئوالاتی که از شما می‌شود بی‌توجه باشید و آنان را بی اهمیت بدانید، مثلاً وقتی از شما سوال می‌شود “آیا بستگان در کانادا دارید یا نه؟” پیش خودتان فکر کنید که چون اقوام نزدیکتان در کانادا نیست پس به این سوال جواب منفی بدهید، لیکن اگر شما وابستگانی (هرچند دور) در کانادا داشته باشید که نام خانوادگی آنان با نام خانوادگی پدر یا مادر شما یکسان باشد، این مسئله سریعاً در سیستم مهاجرتی کانادا مشخص شده و از نظر افسر مهاجرتی، شما مرتکب اظهار خلاف واقع شده‌اید!
پس دقت داشته باشید که منبع اصلی کسب اطلاعات و برآورد صداقت شما، در اصل فرم‌های فردی و خانوادگی است. زیرا در بررسی جواب‌های داده شده، بلافاصله و به صورت سیستماتیک و بدون اینکه نیاز به تحقیقات ثانویه باشد، اطلاعات مربوط به درست بودن یا درست نبودن جواب‌های شما در اختیار افسر مهاجرتی قرار می‌گیرد.

ملاک حقوقی برای بررسی و تصمیم‌گیری در مورد تقاضای ویزا

در روند تصمیم‌گیری معمولاً معیارهایی وجود دارد که عمده آنان به شرح ذیل می‌باشد:

شک: در بسیاری از موارد افسر مهاجرتی براساس شک در مورد پرونده‌های مهاجرتی قضاوت می‌کند، لیکن این شک نه بر اساس یک احساس، بلکه مبتنی بر تناقض در مدارک به‌دست می‌آید.

عقل: در این معیار افسر مهاجرتی مبنا را بر منطقی بودن تصمیم خود قرار می‌دهد، در این شرایط از نظر روانی فشار بیشتری متوجه وی می‌باشد و در نتیجه تحقیقات بیشتری به‌عمل خواهد آورد.

کفه ترازو: در بسیاری از موارد افسر مهاجرتی مدارک قابل قبول و بعضاً غیر قابل قبول را در کفه ترازو قرار می‌دهد و سعی خواهد کرد که موارد شفاف و در عین حال مثبت را با موارد شبهه برانگیز مقایسه نماید و کفه سنگین تر را ملاک قضاوت و تصمیم‌گیری قرار می‌دهد.

بدون شک: در این حالت افسر مهاجرتی تمام مدارک را مثبت ارزیابی می‌کند و تصمیم‌گیری وی قاطع و بدون شک می‌باشد، نتیجه این ارزیابی می‌تواند مثبت یا منفی باشد و این نتیجه ارتباط مستقیم به مدارک و موقعیت شما خواهد داشت.

البته این شیوه از قضاوت، ارتباط مستقیمی با تحقیقات ثانویه دارد و در شرایطی که کشور مورد تابعیت متقاضی، روابط سیاسی محکمی با کانادا نداشته باشد و یا اینکه افسر مهاجرتی از نظر “زبان” نتواند با منابع مربوطه در کشور مبدأ  ارتباط گیرد، این نوع تصمیم‌گیری از اساس و بنیان می‌تواند متزلزل باشد، به این معنی که افسر مهاجرتی نمی‌تواند به طور قطع (و بدو هیچ شکی) در تأئید یا رد ویزا عمل نماید.

برخی مشکلات در روند رسیدگی به تقاضای ویزا

به طور معمول باید روند رسیدگی به تقاضاها، مبتنی بر “ملاک عقل” باشد، لیکن زمانی که افسر مهاجرتی می‌خواهد در مورد پرونده تصمیم‌گیری نماید، در بسیاری از موارد “عقل” ذهن افسر را متوجه سایر مدارک می‌کند، متأسفانه عدم روابط سیاسی و دیپلماتیک، مانع تحقیقات ثانویه از منابع مربوطه در کشور مبدأ می‌گردد و همواره ” ملاک عقل” را دستخوش تغییرات و سردرگمی می‌نماید.
در این میان برخی تصمیمات امنیتی یا سیاسی ناشی از تیرگی روابط با کشور مبدأ، باعث بخشنامه‌ههای مقطعی و بالطبع تغییر شیوه بررسی پرونده‌ها می‌گردد.
مثلا در زمستان سال ۱۳۹۶ به یکباره بسیاری از پرونده‌های غیرمهاجرتی (توریستی) ریجکت شد یا در سال ۲۰۱۶ در یک فاصله زمانی حدوداً ۴۰ روزه تعداد زیادی پرونده خوداشتغالی بسته شد و از آن تاریخ به بعد ملاک‌ها و نحوه بررسی این قبیل پرونده‌ها تغییرات اساسی کرد.

دلایل رد تقاضای ویزای کانادا عمدتاً چیست؟

دلیل رد و ویزاها توسط افسر مهاجرتی عمدتاً مربوط به قوانین یا بخش‌نامه‌های مقطعی اداره‌ی مهاجرت کانادا یا آئین‌نامه‌های مهاجرتی است، که عمدتاً به دلایل ذیل اشاره دارد:

  • متقاضی برای اخذ ویزا شرایط لازم را ندارد.
    در چنین شرایطی افسر مهاجرتی اعلام می‌کند که با بررسی مدارک شما و سایر موارد قابل بررسی قانع نشده که شما شرایط لازم را برای اخذ ویزای کانادا دارید و بلافاصله آیتم‌های مورد نظر خود را که به نظرش شما در آنان ضعف داشته‌اید مشخص می‌کند
  • متقاضی ورودش به کانادا ممنوع است:
    در این حالت ورود متقاضی یا وابستگان وی از نظر امنیتی یا جزائی به خاک کانادا ممنوع می‌باشد. در بسیاری از موارد متقاضی مدارک کامل و قابل قبولی دارد، لیکن افسر مهاجرتی به استناد بررسی پیشینه یا مسائل امنیتی، ویزا را رد می‌کند.
  • متقاضی ویزا، دروغ گفته یا اطلاعات مهم را پنهان کرده است:
    در شرایطی افسر مهاجرتی به این نتیجه می‌رسد که شما واقعیت را طور دیگر نشان داده‌اید یا بخشی از اطلاعات را بیان نکرده‌اید، این موارد قالباً در بررسی فرم‌های فردی و خانوادگی بدست می‌آید، زیرا مدارک غیرواقعی یا جعل شده که به همراه فرم‌ها برای سفارت ارسال گردیده، اصالت گفته‌های شما در فرم‌ها را مخدوش نموده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *